Leer hoe je mensen zo goed mogelijk begeleidt in hun laatste levensfase en evenwicht bewaakt in de mate van betrokkenheid.
Rouwverwerking ofwel: het overlijden van iemand een plek geven. Hoe je dat doet is erg persoonlijk én verschilt van persoon tot persoon. Daarbij speelt onder andere mee wat je relatie met een overledene was, je karakter, je leeftijd, opvoeding en dergelijke. Maar ook of het erg plotseling was of misschien was je erop voorbereid? Kortom: allemaal zaken die je rouwproces beïnvloeden. Echter, er zijn wel enkele manieren die je kunnen helpen bij het rouwen.
Leer hoe je mensen coacht om het beste uit zichzelf te halen als zij worstelen met hun zelfvertrouwen, angsten, keuzestress en werkdruk.
Hoe je omgaat met de dood is niet iets dat je leert. Het is eigenlijk een soort trauma dat plaatsvindt en je diep raakt. Wat volgt is een zware periode, die meestal volgens een aantal fasen verloopt, namelijk:
- Fase 1 is ontkenning. Niet willen toegeven aan en/of geloven dat iemand er daadwerkelijk niet meer is. Een vorm van zelfbescherming tot je er klaar voor bent om ermee te dealen.
- Fase 2 is boosheid. Je ervaart woede om wat je is overkomen. Dat uit zich in huilen, schelden, schreeuwen et cetera.
- Fase 3 is vechten. Je beseft dat je woede niets uithaalt. Je roept jezelf tot de orde en gaat op zoek naar afleiding. Stelt jezelf een doel.
- Fase 4 is depressie. Als je merkt dat ontkennen, boosheid en/of vechten niet helpt om het verlies te verwerken, kun je depressief worden. Omdat je je machteloos voelt.
- Fase 5 is aanvaarding. Geleidelijk aan accepteer je het verdriet en berust je in het verlies. Je bent in staat om het gebeuren een plekje te geven.
Om de rouwverwerking lichter en gemakkelijker te maken is het volgens de deskundigen beter om niet te gaan zitten kniezen in een hoekje, maar dingen te doen. Dat maakt het doorgaans een stuk aangenamer om met het overlijden van iemand om te gaan.
Er zijn allerlei manieren waarop je kunt rouwen. Bijvoorbeeld door te huilen. Houd dat niet tegen. Laat de tranen komen. Zie het als een vorm van schoonmaken. Het helpt je bij de rouwverwerking. Andere tips om je uit het dal te trekken, vind je hieronder.
Lichaamsbeweging nemen is waarschijnlijk het allerlaatst waar je aan denkt bij rouwverwerking. Toch is het goed om even je gedachten te verzetten. Want, als je jogt, zwemt, fiets, wandelt of tennist, ben je bezig en heb je even niet de tijd om alleen maar aan andere dingen te denken. Daarbij produceert je lichaam endorfines aan die je vaak een wat prettiger gevoel geven en positiever stemmen. Dus gewoon doen!
Blijf je maar piekeren en malen over degene die is overleden? Daar ga je je niet beter door voelen. Leid jezelf af. Neem een lekkere lange douche. Beeld je tijdens het douchen in dat de waterstraal al je gedachten wegspoelt via het doucheputje. Weg ermee. Heus het helpt om je een stuk beter te voelen. Overigens ook mediteren en mindfulness-oefeningen helpen om rust te vinden en in het nu te zijn.
Je emoties opschrijven helpt bij je rouwverwerking. Pak een pen en schrift of schuif achter je laptop en schrijf alles wat in je opkomt neer. Het geeft een enorm gevoel van opluchting. Natuurlijk kun je ook gaan praten met een goede vriend(in), familielid, collega of zoek steun bij een praatgroep, online of offline. Aarzel niet en doe het!
Je kunt thuis blijven zitten. Jezelf kwellen met herinneringen die je verdrietig maken. Je loopt zo echter een grotere kans er in te blijven hangen. Het is beter afleiding te zoeken. Dingen te doen. Misschien is er een boek dat je even de wereld om je heen laat vergeten? Of een tv-serie die je opslorpt? Wat je ook kunt doen is een cursus volgen, een hobby oppakken, gaan sporten en dergelijke. Voorkom echter dat je thuis blijft zitten en je wentelt in zelfmedelijden. Dat lost niets op. Je voelt je alleen maar triester en ongelukkiger.
Rouwverwerking kost bakken met energie. Want, emotioneel maak je overuren. Het is dan belangrijk goed voor jezelf te zorgen. Lichamelijk en geestelijk. Eet daarom vers en gezond. Ook als je geen trek hebt. Pak ook zo veel mogelijk je rust. Zorg dat je ’s nachts voldoende slaapt en doe gerust ’s middags een hazenslaapje als je moe bent.
Zeker is: de tijd heelt je wonden. Alleen duurt dat doorgaans wel een tijdje. Hoelang? Dat is voor een ieder verschillend. Maar, belangrijk is: neem de tijd om te rouwen. Je zult echter merken dat op een gegeven moment je emoties minder heftig worden en alles beetje bij beetje weer een stuk lichter lijkt. De scherpe kantjes verdwijnen dan en de wond heelt.
Wil je meer willen weten over afscheid nemen en rouwen? Bekijk dan de cursus Vitaal rouwen. Wil je leren hoe je mensen zo goed mogelijk begeleidt in hun laatste levensfase? Bekijk dan de opleiding Stervensbegeleider.