Docente Jolijn Hendriks vertelt over de groeiende belangstelling voor het vak
De opleiding Kindercoach bestaat dit jaar 5 jaar. Docente Jolijn Hendriks vertelt in dit interview meer over de toenemende belangstelling voor het vak, het ontstaan van de opleiding, hoe het vak zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld en wat haar verwachtingen zijn voor de toekomst.
Van waaruit ben je de opleiding Kindercoach gestart?
Als docent van de opleiding Levenscoach merkte ik dat er veel studenten waren die belangstelling hadden voor het coachen van kinderen. Vanuit mijn eigen praktijk als hulpverlener werd de vraag naar een coach die kan kijken naar het kind zonder al gelijk te indiceren steeds groter. Ook zag ik landelijk in Nederland lange wachtlijsten in de reguliere hulpverlening en de zorgwekkende ontwikkeling dat steeds meer kinderen een ‘stempel’ kregen. Het waren voor mij allemaal redenen om een opleiding te vormen waar het kijken vanuit een “open ruimte zonder oordeel” voorop zou staan. Tegelijkertijd wilde ik graag hulpverleners opleiden die hun cliënten in hun eigenwaarde verstevigen en hen niet afhankelijk van de hulpverlener maken.
Waarom denk je dat na 5 jaar de opleiding nog zo veel belangstelling trekt?
De vraag naar hulpverleners die open kunnen kijken naar ouders en kinderen is alleen maar groter geworden. Ook vanuit het onderwijs is er een toenemend aantal kinderen die het prestatie-gerichte niet volhouden en ‘buiten de boot vallen’. Ouders gaan steeds meer op zoek naar een hulpverlener die werkt vanuit de ‘open ruimte’ en die meekijkt en meedenkt in plaats van alleen maar op te lossen. Daarnaast is deze opleiding succesvol omdat je ook als mens groeit in zelfvertrouwen en innerlijke kracht gedurende het opleidingsproces. Dat is ook de inzet, omdat we uitgaan van het principe dat jij zelf het instrument bent als coach en het dus van belang is dat je ook je eigen thema’s en aandachtspunten kent. Het is een hele leuke en inspirerende opleiding in de ontmoeting met elkaar. Je leert ook veel van anderen.
Wat is er allemaal in het werkveld van de Kindercoach gebeurd?
Er is veel veranderd. Veel ziektekostenverzekeringen vergoeden niet meer alle zorg en dus kiezen veel ouders meer zorg “ op maat”. Ze gaan zelf op zoek naar een coach die gevoelsmatig bij hen past en betalen daar graag voor. Veel organisaties die werken met kinderen staan open voor een kindercoach: scholen, kinderopvang, advocatenbureau’s, ziekenhuizen, buurthuizen, etc. In de afgelopen jaren is dat toegenomen! Wat ook een rol speelt is dat steeds meer ouders met opvoedingsvragen zitten en het fijn vinden om daarvoor naar een coach te gaan. Dit is over het algemeen veel laagdrempeliger dan de gang naar een psycholoog of pedagoog. En er is ook een beweging onder mensen die met kinderen werken dat men het kind weer centraal wil zetten en los wil komen van de vele ‘stempels’ die kinderen krijgen. De lat ligt zowel op school als thuis vaak hoog en daar worden veel kinderen de dupe van. De vraag naar gerichte hulp, maar ook naar het kijken vanuit de open ruimte, is toegenomen. Wat ik ook echt prachtig vind, is dat er steeds meer coaches komen die hun passie verbinden met kinderen coachen. Bijvoorbeeld: je bent gek op buiten zijn als coach en je neemt je cliëntjes als je coacht mee de natuur in. Of je bent dol op schilderen en tekenen en verwerkt deze creatieve activiteiten in je praktijk. De combinatie van iets doen en ondertussen coachen spreekt veel kinderen aan en maakt voor ouders en kind makkelijker hulp te zoeken.
Hoe zie je de toekomst van de Kindercoach?
Ik zie de toekomst voor de opleiding en de kindercoach zeer positief in. Het is mooi dat we met elkaar ons inzetten voor het welzijn van kinderen en dat steeds meer ouders de stap naar de kindercoach durven te zetten. Niet alleen voor heftige thema’s, maar ook voor meer ‘gewone’ opvoedingsvragen. Mooi ook om mensen op te leiden die vanuit hun hart willen werken en die hun passie verbinden aan hulpverlening. Op deze opleiding tot Kindercoach leer je op een andere manier te kijken naar ouders en kinderen, je leert hun non-verbale taal te lezen en je benoemt -zonder oordeel- hun thema’s. Het mooiste is dat als je zo bij ouders en kinderen kunt zijn, je hun kwaliteiten aanspreekt en hen zo ‘het roer’ van hun leven zelf weer in handen geeft. Ik zie dat er veel behoefte is aan hulpverleners die zo kunnen werken. En omdat de vraag naar hulpverlening groter is geworden, maar het aantal reguliere hulpverleners beperkt is, zal de kindercoach steeds meer nodig zijn om ouders en kind te ondersteunen. Los van al deze argumenten is het gewoon een prachtig vak!
Interesse gekregen in de opleiding tot Kindercoach? Hier vind je meer informatie over de opleiding. Ben je je nog aan het oriënteren? Kom dan naar de open dag van Sonnevelt. Daar ontmoet je (oud)studenten en docenten, kun je diverse presentaties volgen en lesmateriaal inkijken.
