Een liefdesrelatie is tegenwoordig niet meer eeuwigdurend en kent verschillende fasen. Iedere relatiefase heeft zijn eigen dynamieken en uitdagingen. In de verliefdheidsfase is alles nog rozengeur en maneschijn. Sommige mensen zijn zo dol op deze fase dat ze niet verder komen dan vlinderen van de ene verliefdheid naar de andere. Ze rennen weg als de nestelfase aanbreekt, als gevolg van bindings- of verlatingsangst.
Welke fasen kent een relatie eigenlijk en wat kun je ermee? In de opleiding tot Relatiecoach onderscheiden we de volgende acht fasen van liefdesrelaties.
In deze fase gaan mensen veelal helemaal in elkaar op en zien ze elkaar door de bekende roze bril. Mensen hebben de neiging om vooral elkaars positieve eigenschappen te zien en uit te vergroten, er treedt verblinding op.
Irritaties worden niet bewust beleefd en uit de weg gegaan door aanpassingsgedrag. Seksuele aantrekkingskracht speelt vaak een grote rol en de hormonen vieren hoogtij. Hierdoor voelen mensen zich euforisch en gelukkig. De gemiddelde duur van deze periode is 1 tot 2 jaar.
In deze fase van de relatie ligt de nadruk op de stabilisering van de verbinding met elkaar. Stellen gaan samenwonen of trouwen of vormen een andere stabiele vorm van samenzijn met een duurzaam karakter. Er worden afspraken gemaakt richting ‘verplichtingen’ naar de buitenwereld betreffende werk, familie en vrienden die op de hoogte zijn van het bestaan van de relatie. Uiteraard valt het stichten van een gezin onder deze fase.
Ieder mens kent twee uitersten van verlangens: naar verbinding en autonomie. In deze fase gaan partners hier naar op zoek: Wie ben ik zelf en wat wil ik? Dit kan leiden tot ruzies of irritaties: het ego speelt een grotere rol en mensen proberen elkaar vaak te overtuigen dat hun manier of visie het beste is. De fase waarin communicatieproblemen kunnen ontstaan wat kan leiden tot een machtsstrijd.
Als mensen deze fase overslaan, hebben ze de kans te belanden in een symbiotische relatie waarin ze zich blijven aanpassen aan elkaar en hun levens zich met elkaar versmelten. Deze fase kan vele jaren duren.
Een fase waarbij partners samen gaan werken, als gezinsmanagers of door een gezamenlijk bedrijf of als zij met pensioen zijn en samen gaan reizen of naar het buitenland vertrekken. De kans op een symbiotische relatie (al dan niet met destructieve elementen) is hierbij het grootst. Door de samenwerking kan de verbinding extra krachtig zijn door het gezamenlijk doel in de relatie.
In deze fase gaan mensen aan de slag gaan met hun individuele en persoonlijke groei en passen zij dit toe in hun relatie. Interesse in spiritualiteit, behoefte aan zelfverwezenlijking en persoonlijk leiderschap is mogelijk. Sommige partners komen in deze fase terecht als er een derde in het spel komt waardoor zij gedwongen worden in de spiegel te kijken; anderen door samen groeicursussen te doen zoals lichaamswerk, tantra of innerlijk kind werk. Bij tempo- en/of behoeftenverschillen van partners kan dit leiden tot relatieproblemen.
Een crisis- en transformatiefase kan in en tussen vele andere fasen ontstaan. Het is de fase waarin de strijd tussen het individu en de relatie tot op zijn hevigst losbarst. Rouw- en/of verlieszaken hebben impact, zeker als partners verschillende manieren van verwerken hebben.
Je kunt denken aan het verlies van een ouder(s) of kind, het krijgen van een ongeneeslijke ziekte, verhuizing naar een andere woonplek, verlies van baan of inkomen, de komst van een andere liefde al dan niet in combinatie met vreemdgaan. Iedere crisis biedt een kans tot transformatie. Voor veel mensen is dit de fase waarin zij ontdekken dat zij willen leven volgens hun eigen waarden, vanuit het hart.
In de aanpassingsfase hebben partners de zelfbevestigingsfase doorgewerkt en is de strijd rondom het individu gestreden. Partners weten wat ze aan elkaar hebben accepteren elkaars kwaliteiten en eigenaardigheden en weten hoe er mee om te gaan. Vaak is er telepathisch contact en voelen partners elkaar goed aan in wederzijdse behoeften.
Het gevaar dat mensen de aandacht voor elkaar verliezen doordat ze teveel aannames gaan doen: hij /zij zal wel zus of zo, is aanwezig. Er wordt minder gepraat over wezenlijke onderwerpen omdat er al zoveel samen is beleefd. Juist in deze fase is het belangrijk om in gesprek met elkaar te blijven over de relatie en de wederzijdse wensen en behoeften.
Een levensfase waarin het ego als angst-creator geen rol meer speelt. In deze fase zijn alle deelgebieden van de liefde en relatie in de mens geïntegreerd. Het is de fase waarin men liefde is en waarbij men leeft vanuit liefde. De crisis is uitgewerkt, de transformatiefase is voorbij en men is in staat om zich vanuit hartsbewustzijn te verbinden met anderen. De verbinding van de liefde voor jezelf staat centraal en vanuit het hart in verbinding zijn met anderen en met het grotere geheel.
Deze laatste fase is een interessante fase op het gebied van liefdesrelaties. De keuze voor een monogame of polyamoreuze liefdesrelatie is ondergeschikt: men leeft naar wat het hart op dat moment ingeeft, trouw aan zichzelf, in verbinding met de omgeving en afgestemd op wat op dat moment past.
In de mens zijn trauma’s geheeld, de innerlijke man, de innerlijke vrouw en het innerlijk kind bevrijd en met elkaar in balans. In de seksualiteit is het hartsbewustzijn geïntegreerd zonder gericht te zijn op een doel met een vaste uitkomst, zoals een orgasme. Het beoefenen van tantra, liefdevol aanwezig kunnen zijn met alles wat er is, is een manier om deze fase te bereiken.
In deze relatiefase wordt de seksuele energie tevens aangewend als levensenergie die wordt ingezet voor de persoonlijke levensmissie, maatschappelijke belangen en het grotere geheel.
Wil je meer weten over de fasen van liefdesrelaties en relaties? Bekijk de opleiding Relatiecoach.