Afgelopen lesdag aan de opleiding tot relatiecoach, lieten mijn collega Loes Koot en ik ons coachen voor de groep van studenten en brachten we de verbindingen van onze relatie in kaart. Loes en ik leerden elkaar in 2006 kennen en de vonk sloeg meteen over. Pas jaren later gingen we echt samenwerken, al voelden we die impuls al bij de eerste ontmoeting. Samenwerken met Loes is een groot feest, en het verbaast me dan ook niet dat we 7 dezelfde verbindingen kozen die we allebei voelen in onze samenwerking. Een ervan was ‘je veilig voelen bij elkaar.’
Toen onze begeleider en assistent trainer Karin Breevoord ons uitvroeg over de keuze van de kaarten, bleef mijn oog maar richting het kaartje over veiligheid gaan. Toen ik begon te spreken, merkte ik dat het me raakte. Het werd me direct helder dat de veiligheid die ik bij Loes zo ervaar, de essentie was van wat ik voelde bij onze eerste kennismaking. Het was een herkenning op een heel diep niveau.
Loes en ik zijn compleet tegenovergesteld van elkaar. Zij is al meer dan 35 jaar gelukkig getrouwd met dezelfde man, ze hebben samen kinderen en leiden een bewust monogaam leven. Ik ben polyamoreus, woon al jaren alleen en heb meerdere liefdes in mijn leven. Ook in onze karakters zijn we verschillend en we vullen elkaar aan in het werk als docent relatiecoach.
Samen kunnen we onze studenten het hele scala in begeleiding in de liefde geven, ja ook op het gebied van polyamorie en monogamie. Bij Loes mag ik helemaal zijn wie ik ben, ze veroordeelt me niet en vind het prima wat ik doe, terwijl ze zelf de dingen totaal anders ervaart en doet dan ik. Misschien is dat wel de ultieme vorm van veiligheid. Dat je werkelijk jezelf kunt laten zien in wie je bent en dat het volledig geaccepteerd wordt door de ander die geen enkele moeite doet om jou te veranderen.
Veiligheid in een relatie wordt vaak aangetast als gevolg van vreemdgaan, of als er een ander in het spel komt. Ineens is niets meer vanzelfsprekend en is je toekomst onzeker. Ook ruzies vormen een potentiële bedreiging voor veiligheid in een relatie, want waar gemept wordt, letterlijk of figuurlijk, wordt het gevoel van veiligheid aangetast. Als veiligheid ontbreekt, is het belangrijk om te onderzoeken hoe je dit kunt terugbrengen in je relatie. Als de veiligheid er al heel lang niet meer is, kan het betekenen dat je afscheid neemt van je gewelddadige partner. Kun jij zijn wie je bent?
De verbinding tussen Loes en mij, is gebouwd op veiligheid van een existentieel niveau. Het is fijn als een ander je dit kan spiegelen. Veiligheid komt ten diepste ook vanuit jezelf. Om dat te kunnen voelen is het nodig dat je terug kunt vallen op jezelf, op jouw eigen ruimte, op jouw eigen basis. Loes heeft haar issues uitgewerkt in de relatie met haar man, ik op mijn manier met de vele liefdes in mijn leven. Allebei voelen we hoe belangrijk het is om van jezelf te kunnen houden en de veiligheid ook in jezelf te kunnen voelen. In het werken met de verbindingskaartjes van het Relatiespel van Peter Gerrickens, werd dit tussen Loes en mij die lesdag perfect gespiegeld.
Nieuwsgierig geworden naar de opleiding Relatiecoach? Klik hier voor meer informatie.
Dit blog is geschreven door Leonie Linssen.
Ontdek wat voor soort coach je bent, welke coachmethodieken bij jou passen en hoe je omgaat met voor jouw belangrijke thema’s.
Je veilig voelen bij je partner, is een van de meest belangrijkste voorwaarden voor een gelukkige liefdesrelatie. Je veilig voelen zorgt voor bewegingsvrijheid, want in veiligheid kun je expressie geven aan wie je bent. Veiligheid gaat ook over geborgenheid, je thuis voelen bij iemand, je nestelen in iemands armen en voelen dat er ‘niets meer hoeft’.
Je veilig voelen bij elkaar, is een begrip dat door partners vaak op verschillende manieren wordt ervaren. Zo associeert de een veiligheid met het kunnen uitspreken van diepe innerlijke wensen zonder de angst om veroordeling te voelen, en voelt de ander zich juist veilig als hij niets meer hoeft, wetend dat alles toch goed is. Anderen voelen zich veilig als ze echt ruzie durven maken met hun partner, zonder de angst te hebben hem of haar kwijt te raken.