Dat kan tot gevolg hebben dat we het op latere leeftijd nog steeds als een teken van zwakte ervaren om om hulp te vragen. Veel mensen durven dan ook niet om hulp te vragen; hulp die je leven en/of werk een stuk aangenamer kan maken.
De invloed van sociale steun op (de) gezondheid
Wetenschappers zijn het er al lang over eens dat sociale steun beschermt tegen de negatieve effecten van stress. Sociale steun geeft direct een positief effect op de gezondheid, onafhankelijk van het wel of niet meemaken van stress. Gebrek aan sociale steun bevordert ziekte en vertraagt herstel.
De invloed van eenzaamheid op gezondheid
Onderzoek laat zien dat eenzaamheid eenzelfde, lichamelijke stressreactie kan opleveren als een gebroken been. Deze stress leidt tot hormonale reacties, die op hun beurt gevolgen kunnen hebben voor het gehele systeem. Door een reeks van reacties wordt stress door eenzaamheid in verband gebracht met ernstige lichamelijke kwalen zoals hart- en vaatziekten, aandoeningen aan de ingewanden -, waaronder zelfs zweren- , auto-immuunziekten en astma. Daarnaast zorgt eenzaamheid ervoor dat we minder snel genezen van ziekten(s) of (en) verwondingen. Bij eenzame mensen is de drempel om hulp te vragen haast onoverbrugbaar.
Waarom vragen we dan niet om hulp?
Alle theorieboekjes vertellen ons dat vrouwen beter zijn in het onderhouden en gebruik maken van hun sociale netwerk dan mannen. Maar kijk eens om je heen: veel vrouwen vinden het erg lastig om hulp te vragen en hulp te aanvaarden. In plaats daarvan modderen ze vaak zelf door, al mopperend over het feit dat niemand helpt.
Schrijfster Nora Klaver geeft in haar boek ‘Mayday! Asking for help in times of need’ vijf basisredenen waarom vrouwen zich zo opstellen. De onderstaande belemmerende overtuigingen worden vast ook door veel mannen erkend en herkend.
1. Teken van zwakte
Veel mensen veronderstellen dat hun vraag om hulp overkomt als een teken van zwakte. Al kan het iets over jezelf prijsgeven dat je liever verborgen wil houden, je zwakte tonen leidt ertoe dat anderen zich ook durven openstellen. Uiteindelijk verlies je dus niet, maar win je.
2. Last
Iedereen heeft het al zo druk. Het is aan de ander om te bepalen wanneer je te veel vraagt en meestal is iemand graag bereid te helpen, zeker als je iets terug doet. Vraag je om een grote dienst, erken dan ook de inspanning die dit van de ander vraagt.
3. Dom en incompetent
Je wilt niet dom en incompetent overkomen op collega’s en daarom vraag je niets. Maar het tegendeel gebeurt: je knoeit, je twijfelt en daardoor kom je juist incompetent over. Door wel tips en uitleg te vragen, toon je dat je het goed wilt doen én dat je de samenwerking waardeert.
4. Als ik het niet doe, dan gebeurt het niet goed
Sommige mensen aanvaarden geen hulp, omdat ze maar moeilijk de controle kunnen loslaten. Je kunt erop vertrouwen dat het ook goed komt als jouw partner of collega het anders doet dan jij. Durf los te laten!
5. Autonomie
Mensen blijven doormodderen, omdat ze een keuze hebben gemaakt en geleerd hebben daar ook zelf de gevolgen van te dragen, ook al is de draagkracht vér overschreden. Altijd alles zelf doen betekent niet dat je voor jezelf zorgt of dat je het best je tijd indeelt of dat jij ook diegene bent die alles het best kan. Bovendien, denk er eens aan hoe vaak je iets op je bordje krijgt van iemand anders.
Dan mag je toch zeker ook wel iets terugvragen?
Mensen die NIET vragen worden overgeslagen!
(Overige) Bronnen:
- boek ‘Mayday! Asking for help in times of need’, Nora Klaver
- Cursusboek Stresscounseling, Sonnevelt Trainingen
- Module Gezondheidspsychologie (Sarafino), Open Universiteit
- Stress: vriend en vijand, Theo Compernolle
- Diverse internetbronnen over ‘Vragen om hulp’
