Ieder mens is zelf verantwoordelijk voor de voeding die hij of zij eet. De keuze is aan jou, eet je wel eens een koekje of eet je dagelijks te weinig en kom je er zo uit te zien als het fotomodel hieronder op de foto? Het klinkt misschien belachelijk, maar helaas is dit steeds vaker de realiteit.
Wat veroorzaakt anorexia?
In 2003 leden ongeveer 6000 mensen aan Anorexia Nervosa. Elk jaar komen er meer dan 1200 gevallen bij. Anorexia Nervosa is een psychische ziekte die je op 2 manieren kunt ontwikkelen:
1. Je hebt geen controle meer over (een deel van) je leven en je gaat onbewust de controle zoeken in lijnen. Bijvoorbeeld: je ouders gaan scheiden en dit heeft veel impact op je leven. Hierover heb je geen controle. Je gaat lijnen, zodat jij de controle hebt. Dit voelt zo goed, dit maakt je zo sterk, dat je er in door kan slaan.
2. Je gaat zelf bewust lijnen en slaat hierin door.
Voor beide manieren geldt, dat wanneer je voedingstekorten gaat ontwikkelen, je hersenen ook te weinig voedingsstoffen krijgen. Je hersenen kunnen niet meer goed functioneren en je ziet zelf niet goed meer dat je al mager bent, waardoor je maar doorgaat met lijnen.
Niet iedereen heeft ‘aanleg’ om een eetstoornis te krijgen. Bijna alle cliënten zijn perfectionistisch, gevoelig en controlegericht.
Anorexia kan dodelijk zijn
“Anorexia, oh, dat zijn meisjes die niet willen eten.” Als je mensen op straat vraagt wat anorexia is, krijg je van de helft van de ondervraagden dit antwoord. Maar dit is onterecht; anorexia is een psychische ziekte en de weg naar genezing is lang. De ziekte kan een half jaar duren, maar ook 30 jaar. De gemiddelde duur is 7,5 jaar. Het sterftecijfer is hoog, gemiddeld 10% overlijdt en van alle psychische ziektes heeft anorexia dan ook het hoogste sterftecijfer.
Mensen onderschatten de ziekte en gaan vaak pas nadenken als ik hen het volgende vraag: “Als je goed in je vel zit en een fijn leven hebt, ga je dan bewust lijnen totdat je 30 kilo weegt? Ga je jaren doorbrengen in klinieken en je jeugd weggooien? Wil je wachten tot de artsen tegen je ouders zeggen: “Neem maar afscheid, ze wordt nooit meer beter?”
Zelf heb ik deze vraag vaak gesteld en ik ben blij dat anorexia steeds vaker wordt herkend en dat er wordt onderkend dat het een vreselijke ziekte is. Na 8 jaar vechten ben ik zelf beter en ik ben er klaar voor om anderen te gaan helpen die met deze ziekte worstelen.
Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen lichaam en gewicht. Wil je afvallen en loop je tekorten op en met het risico op het ontwikkelen van een eetstoornis? Of zorg je goed voor je lichaam, kies je voor een gezond gewicht en geef je het alles wat het nodig heeft?
Wat kies jij? Eet je dagelijks te weinig, of eet je toch een keer koekje?
