De kinderen zijn de toekomst, maar soms lijkt het of ons huidige onderwijssysteem het niet inziet. Het wordt hoog tijd de bakens te keren en echt aandacht te hebben voor wat het kind werkelijk nodig heeft. We moeten leren om echt te kijken naar kinderen en te zien wat zij nodig hebben.
Kinderen geven via gedrag aan wat ze missen en waarin ze zich niet gehoord of gezien voelen. Er is daarom grote behoefte aan hulpverleners die hart hebben voor het kind en die bereid zijn open naar ouders en kinderen te kijken. Er is behoefte aan een kindercoach die kan zien vanuit de open ruimte zonder oordeel. Die snapt hoe kinderen leven en leren. Een coach die erop uit is om het licht in de ogen weer ‘aan’ te zien.
De open dag van laatst heeft me diep geraakt. Een zaal vol met mensen die hart hebben voor kinderen en contact willen maken met wat het kind ten diepste bezig houdt. Mensen die oprecht verdriet tonen, omdat ze bezig moeten zijn met het behalen van ‘targets’ en lijden aan een gemis van tijd, hart en verbinding in het gehele onderwijssysteem.
Ondanks de teleurstelling in het huidige onderwijssysteem, ben ik positief. Ik werd namelijk heel blij toen ik op de open dag zag dat er mensen waren waarvan het hart voor het kind nog klopt. Ze kiezen voor de opleiding kindercoach om hun open houding naar kinderen vorm te kunnen blijven geven en hun liefde voor kinderen om te zetten in een bewuste keuze.
Kinderden zijn de toekomst!
‘Kinderen zijn de toekomst’ lijkt een lege frase te zijn. We investeren veel geld in deze maatschappij, maar we kijken niet naar wat kinderen echt nodig hebben. We bedenken systemen en structuren waarin het kind moet passen, zonder ons bewust te zijn van de puurheid en kwetsbaarheid van het kind.
De cijfers en resultaten worden steeds belangrijker, in plaats van ons af te vragen hoe het kind zich voelt bij ‘de school’. Geen wonder dat we steeds meer perfectionisme ontmoeten bij volwassen en kinderen. De angst om te falen en niet te voldoen aan de normen die worden gesteld, krijgt steeds meer de overhand. Het kind “moet” zijn in plaats van dat het kind “mag” zijn. Er is te veel hoofd en te weinig innerlijke ruimte. Je kunt een kind alleen waarderen als je innerlijke ruimte hebt.
Laten we samen onze schouders eronder zetten om kinderen weer een stem te geven in onze maatschappij. Alleen vanuit de innerlijke ruimte, dus het kijken met ons hart, kunnen we kinderen groot brengen. Want zij maken het leven harmonieuzer en mooier. Pas dan vormen kinderen met recht weer de toekomst!
Wil jij kinderen helpen en en ouders begeleiden in de opvoeding en bij ontwikkelingsvraagstukken? Dan is de opleiding Kindercoach iets voor jou! Lees hier meer.
