Sinds ik de opleiding tot massagetherapeut volg naast mijn baan als interviewer/tekstschrijver, krijg ik geregeld de opmerking: ‘goh, da’s wel héél iets anders!’. In eerste instantie antwoordde ik vaak dat dat inderdaad wel wat anders was, maar ik ben me in de loop van de tijd gaan afvragen of dit wel helemaal klopt… Ik realiseer me nu dat taal en communicatie een misschien wel net zo grote rol spelen in mijn baan als tekstschrijver, als in mijn werk als massagetherapeut.
Mijn definitie zou zijn: het ondersteunen van iemand bij het bewust worden van wat er in zijn of haar lichaam en geest afspeelt. Dit kan er toe leiden dat dingen veranderen – afhankelijk van of de persoon in kwestie dat wil of kan, of daar aan toe is of voor openstaat. Een massagetherapeut gebruikt hierbij een combinatie van technieken, waarvan een gesprek en aanraking (zoals massage) min of meer de belangrijkste zijn. Terug naar het onderwerp: waar taal en massage(therapie) elkaar raken.
We communiceren niet alleen door met elkaar te praten, maar ook zonder woorden en dat noemen we lichaamstaal. Hoe iemand zit, kijkt, loopt of praat, kan veel informatie over die persoon geven. Daar maken massagetherapeuten dan ook vaak gebruik van. Belangrijk hierbij is wel om altijd te controleren of dat wat je ziet of denkt te zien, ook klopt. Want met lichaamstaal is het net als met het gesproken woord: we spreken niet allemaal dezelfde taal of hetzelfde dialect. Kijken, luisteren en controleren of je het juist hebt begrepen: dat doet een interviewer en dat doet een goede massagetherapeut ook.
Massage wordt wel eens als ‘communiceren met je handen’ omschreven. En dat is precies wat er bij massage gebeurt. De masseur maakt contact met de cliënt, met de huid, met de spieren en weefsels en met de energie van die persoon. Soms zal het contact diep gaan, soms zal het wat oppervlakkiger zijn, maar de essentie is: er is contact van mens tot mens.
Tot slot een gezegde dat hierbij mooi aansluit: ´de vinger op de zere plek leggen´. Een interviewer of schrijver doet dat door in woorden aan te geven waar het om draait, wat er het meeste toe doet. De massagetherapeut legt misschien wel letterlijk de vinger op de zere plek en laat daardoor voelen wat er is. Simpelweg door er aandacht aan te geven en dat is volgens mij de kern van massagetherapie.